SIFAT (ÖN AD) İsimleri niteleyen ya da belirten sözcüklere sıfat denir. Sıfatların varlığı isimlere bağlıdır. Bu nedenle sıfatlar tek başına kullanılamaz. Bu açıdan sıfatlar tamlama olarak karşımıza çıkar. “Güzel kitapları hemen alırım.” cümlesinde “güzel” sözcüğü “kitap” isminin özelliğini belirten bir sıfattır. Burada “kitap” isminden önce gelerek onun özelliğini belirtmiş ve sıfat olmuştur. Bu nedenle bir sözcük yalnız başına sıfat olamaz. Yukarıdaki örnekte görüldüğü gibi mutlaka bir isimle kullanılır. Sıfatlar kendi içinde niteleme ve belirtme sıfatları olmak üzere ikiye ayrılır. Niteleme Sıfatları Belirtme Sıfatları A) NİTELEME SIFATLARI B) BELİRTME SIFATLARI İşaret Sıfatı Sayı Sıfatları → Asıl sayı sıfatları → Sıra sayı sıfatı → Üleştirme sayı sıfatı → Kesir sayı sıfatı Belgisiz Sıfat Soru Sıfatı Adlaşmış Sıfat SIFATLARDA KÜÇÜLTME SIFATLARDA PEKİŞTİRME SIFATLARDA DERECELENDİRME SIFATLARDA DİKKAT EDİLMESİ GEREKEN NOKTALAR
ZARF (BELİRTEÇ) Nedir? İsimlerin varlıkları ya da kavramları karşılar. Fiillerin ise hareketleri, oluşları karşılar. Varlıkların nasıl belli nitelikleri varsa, fiillerin de belli nitelikleri vardır. İsmin niteliğini bildiren sözcüklere sıfat demiştik. Fiillerin niteliğini bildiren sözcüklere de zarf denir. “Güzel bir kitap okuyorum.” cümlesinde “güzel” sözcüğü “kitap” isminin niteliğini bildiriyor, onun nasıl olduğunu açıklıyor. Öyle ise bu sözcük sıfat görevindedir. Aynı sözcük; “Bu kitap daha güzel görünüyordu.” cümlesinde “görünmek” fiilinin nasıl olduğunu bildiriyor. İşte bu durumda “güzel” sözü zarftır. Zarflar kendi içinde beşe ayrılarak incelenir:
Durum (Hal) Zarfları Zaman Zarfı Yön Zarfı Miktar (Azlık- Çokluk) Zarfları Soru Zarfı